ghost

çok tuhaf, x files mı, beşinci boyut mu desem, lost mu, ghost mu desem. ne desem bilmem.

aşağıdaki yazıyı geçen sene bu vakitlerde, eylül’den önceki gün otobüs durağında görüp de eski bir hikayenin esas kızına benzettiğim birini gördüğümde yazmıştım.

aradan tam bir sene geçti. bugün aynı kişiyi aynı yerde bir kez daha gördüm. kendisini fark etmemle gözden kaçırmam bir oldu, bu kez hangi yöne gittiğini bile göremedim.

böyle şeyler sadece filmlerde olur sanıyordum ama galiba o gördüğüm, kanlı canlı biri değil, durağın karşısındaki parkın hayaletiydi. her sene aynı zamanlarda ortaya çıkıp, bir kez göründükten sonra sonraki sonbahar’a kadar ortadan kaybolacaktı.

***

eylül

son duraktan önceki duraktan hareket ettiğinde otobüs, en sonda tek ayağının üstünde duran, çok fazla renk içeren kumaştan yapılmış -basma mı diyorlar- elbise giymiş bir kıza takılıyor gözüm. filiz'e ne kadar da benziyor. aynı yüz ifadesi, her an ağlayacakmış gibi duran gözler, sol ve sağ yanağının kenarından aşağı doğru inen dümdüz, simsiyah saçlar.

biraz fazla dikkatli bakmış olmalıyım ki, ona baktığımı fark etti. neyse ki son durağa gelmiştik. benden önce indi ve kendine doğru gelen arabaların ışıklarının aydınlattığı yoldan aşağıya doğru inerek gözden kayboldu.

acelesi neydi bilmiyorum oysa..., neyse...